Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
erik
Maar het moment dat ik het wel ga doen komt dichterbij 
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Veel mensen gingen nog met een last minute naar Turkije / Griekenland….die komen zwart geblakerd weer thuis en kunnen gelijk hier afkoelen in de regen…
Geef mij dit weer dan maar.
Dit is heel normaal Nederlands zomerweer. Vroeger had je vaak van dit type zomers, vooral in juni en juli was dan regenachtig. Augustus knapte dan op en werd nog een mooie maand en september ook met mooi nazomer weer..
Als het in het land regende, dan was het op de wadden eilanden meestal droog en zonnig.
Ik moest als kind een beugel, en de beugeltandarts, nu noem je dit orthodontist… zat op de Keizersgracht. Dat was altijd op een woensdagmiddag en je kon er donder opzeggen dat het dan (miezerig) regende. Het was dan heel vaak zo'n regenachtige, winderige saaie grijze woensdagmiddag, ik weet dat nog zo goed! Dus deze regen is helemaal niks, stelt niks voor… Het maakt mij niet uit wat voor weer het is.
azalaia
Ik was van plan om vanmorgen naar het Amstelveld te gaan om nog meer planten te kopen voor mijn terras. Dus ik werkte mij 3 slagen in de rondte om de dagelijkse huishouding helemaal af te hebben, want op die plantenmarkt kom ik altijd wel iemand tegen,, en dan zit je al snel op een terrasje en hebt daarna alleen nog maar zin om je plantjes te verpotten. Het weer zag er best goed uit, totdat ik zo tegen 11.00 uur weg wilde gaan, toen begon het te spetteren. Nu ja, dat spetteren werd plenzen, en dat hield niet meer op.
Ik heb er een lekker knus dagje van gemaakt: wat glezen en lief ziten breien. Maar ook een gedeelte van een van mijn Lundia-kasten in mijn ‘kantoortje’ - zo'n gooi-maar-in-gedeelte, er zit toch een deur voor - helemaal uitgeruimd en schoongemaakt. Ik had een andere bestemming voor dat kastgedeelte omdat ik meer ruimte in een kast in de hal nodig heb. Meteen ingeruimd op de nieuwe manier, maar dat hield in dat ik toen met een behoorlijke berg uit te zoeken dingen zat. Maar ook dat is gelukt: ik heb een vuilniszak vol afval naar de ondergrondse container gebracht, er staat een enorme plastic tas (ter grootte van twee Albert Heijn-tassen) naast de voordeur voor de rommelmarkt van het verzorgingshuis, een stapletje uit te zoeken, documenteren en archiveren papiern van ongeveer 3 cm hoog ligt in het bakje ‘te doen’, en de helft van mijn schrijfwerkblad staat en ligt vol met dingen die ik wil behouden of waar ik over twijfel of ze toch naar de rommelmarkt moeten. Dat ligt behoorlijk in de weg, en bovendien kan ik niet tegen rommel, dus ook dat wordt zeer binnenkort opgeruimd!
Morgen eerst die kast in de hal opnieuw inrichten, daar was het om te doen, en als het morgenmiddag een beetje redelijk weer is………… naar de plantenmarkt op het Singel! 
Channah Schreef:
——————————————————-
> Zo koud is het toch niet? Ik heb net even op de
> thermostaat van de verwarming gekeken (die staat
> natuurlijk niet aan), en die geeft aan dat het
> hier binnen 20 graden is. Dus niks open haard!
Het is hier 17 graden en dat vind ik fris. Kachel staat op de waakvlam.
Toch wel een dik vest aangetrokken.
Ik kan mij een zomervakantie herinneren van ongeveer 1957, ik was toen 10 jaar. Die vakantie begon zo in de tweede week van juli en duurde tot september. De maand augustus werd onze huishouding verplaatst naar Zandvoort: we huurden dan van mensen, die zelf in het kippenhok (bij wijze van spreken) gingen wonen. Meestal was het dan prachtig weer, en als het wat minder was gingen we de duinen in.
Maar die juli-weken moesten natuurlijk ook gevuld worden. Geld was er niet, dus dat was gewoon af en toe naar het Vondel- of ander park, met de proviand mee. En verder moesten we ons zel maar zien te vermaken. Maar het hoogtepunt in die weken was het bezoek aan Oom Frans en Tante Rie in Spaardam. Zo ook in 1957. Vanaf dat het schoolvakantie was regende en regende het maar, en ja hoor, ook op de dag dat we met het hele gezin (zonder vader, want die moest natuurlijk gewoon werken) met openbaar vervoer naar Spaarndam gingen. We hadden ons verheugd om in de tuin te spelen en op de dijk bloemen te plukken. Dat ging mooi niet door. Maar mijn oudste broer - overigens 2 jaar jonger dan ik - en ik lieten ons niet kennen: wij trokken erop uit. Het ddorp door, langs het Spaarne, naar de scheepswerf. Ik geloof dat ik op die dag van regen ben gaan houden. Die geur van nat hout, van regen op gras en planten. Dat geluid, dat getemperde licht.
Toen broer en ik ietsje ouder waren gingen we regelmatig op de fiets naar Spaarndam, ook als het flink regende. Niks geen regenkleding, gewoon een stuk plastic om je heen gedrapeerd. En tante Rie die dan zo blij was als je kwam, maar ook bezorgd je jas of trui uithing om zoveel mogelijk te drogen op de plekken waar het plastic gefaald had. Oom Frans die dan thuiskwam vlak voordat je weer naar huis moest: “Hé, meissie van me!”, en dan een lekkere warme kop soep voordat je weer door de regen naar Amsterdam fietste.
Dat waren nog eens mooie tijden!
