Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Channah
De Amsterdamse dierentuin Artis bestaat 175 jaar. Klik hier voor nostalgie
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Weet nog goed dat ik in de jaren vijftig als klein meisje met mijn vader naar Artis ging.Wat had ik een medelijden met de bruine beer die de hele dag rechtop zittend zat te bedelen met zijn machtige klauwen.En de orang oetan die helemaal alleen in een kooi met dik glas eromheen zijn treurige dagen zat te verslijten.Wat dat betreft is er gelukkig een hoop veranderd voor de dieren in gevangenschap.
In de vroege jaren vijftig (ik ben van 1947) was ik te jong om te zien hoe vreselijk die dieren gehuisvest waren. Wij gingen ook maar één keer per jaar naar Artis, in september omdat het dan goedkope maand was. Later kreeg ik inderdaad intens medelijden met juist de dieren die jij noemt. Ik ben daarna tientallen jaren niet in Artis geweest, totdat ik zo'n 14 jaar geleden vrijkaartjes kreeg van een jongere vriendin die daar een parttime baan had. Er is inderdaad heel veel veranderd en verbeterd, en dat gaat nog steeds door, gelukkig. Door die hernieuwde kennismaking ben ik zelfs vriend van Artis geworden. Ik werkte op 3 minuten loopafstand van de hoofdingang, dus ik ben er de afgelopen jaren heel vaak eventjeseen half uurtje geweest in mijn pauze. Nu ik gepensioneerd ben kom ik er niet meer zo vaak, maar toch nog wel regelmatig, en dan wat langer dan een half uurtje.
Vaak gingen we na Artis nog naar het tropenmuseum.Op zondagmidag danste daar Indra Kamajojo,weet niet of ik de naam goed schrijf,na eerst een verhaal te hebben verteld waar de dans overging.Vanuit de Kerkstraat,vlakbij de magere brug,waar wij woonde was het maar een kippeneindje.Wat kan ik mijn “stad”dan weer missen als ik dit zo schrijf en lees door astma moesten wij verhuizen naar het oosten naar de zandgrond.Maar een groot stuk van mij is toch in Mokkum gebleven.
Ach, Louise,wat leuk, Indra Kamadjojo. Daar was ik zo ongeveer een groupie avant la lettre van. We moeten elkaar daar dus ontmoet hebben daar.
Ik heb in het Tropenmuseum ook prachtige Indiase dansen gezien. Ik wist er toen geen donder vanaf, maar het heeft wel de kiem gelegd voor latere interesses. In de vroege jaren 90 heb ik nog even een poging gedaan om mee te spelen met de gamelan-groep in het Tropenmuseum. Helaas niet te combineren met mijn werk, want het was wel erg leuk
Ik kom nog steeds graag in het Tropenmuseum, en heb flink de pest in dat het Tropentheater nu wegens stopzetten van subsidie gesloten is, want daar heb ik ook de prachtigste dingen gehoord en gezien.
Ik ken Indra kamadjojo van de tv waarin hij verhalen vertelde over het hertje Kantjil, een klein dwerghertje dat ook in het echt bestaat. Hij illustreerde dit met wajangpoppen als schimmen op de muur en het schimmenspel met zijn handen. Prachtig vond ik dat, en ik zat aan de buis gekluisterd op de woensdagmiddag zo rond 5 uur.
Mijn oudste dochter heb ik Indra genoemd, naar Indra Kamadjojo. Mijn zoon Omar is vernoemd naar Omar Sharif, die toen in Zhivago speelde.
azalaia
Channah Schreef:
——————————————————-
> Jij bent dus ook een groupie van Indra K., maar op
> een andere manier. 
> Omar Sharif was trouwens een lekker ding!
> Die tv-uitzendingen over Kantjil herinner ik mij
> niet echt. Wel dat ze er waren, maar niet dat ik
> ze gezien heb. Waarschijnlijk hadden wij toen nog
> geen tv.
Ik herinner me vagelijk iets over iemand die met een projector en vingers schaduwen maakte, Kantjil?
Hierin een optreden van onze Indra met een verhaal over Kantjil: Indra Kamadjojo bij tante Lien
En hier wat wetenswaardigheden over hem.
