Volgens mij werd de avondmaaltijd in de jaren 50 en 60 door bijna iedereen om 18.00 uur genuttigd. Bij ons dus ook. Mijn vader kwam doorgaans rond 17.30 uur thuis van zijn werk. Dan verfriste hij zich, en ging met een kop thee de krant lezen. Wij werden geacht hem dan met rust te laten, en wij dekten dan de tafel terwijl mijn moeder de laatste hand aan het eten legde, dat klokslag 18.00 uur opgediend werd. Wee je gebeente als je niet precies om 18.00 uur thuis was!
Toen ik mijn ex leerde kennen kwam ik in een ander avondmaalpatroon terecht. Zijn moeder was weduwe, dus had niets te maken met een werkende echtgenoot, en ex en zijn broer werkten redelijk dicht bij huis, dus die waren zo rond 17.15 uur thuis, en dan werd meteen de maaltijd opgediend, want ‘dan had je nog wat aan je avond’. Ik vond het maar niets, maar schikte mij erin, want doorgaans at ik er alleen in het weekend een keertje.
Toen ik in 1969 trouwde wilde ex dat patroon echter doorzetten. Nu, dat kon gewoon niet, want ik werkte tot 1700 uur en was dan op zijn vroegst om 17.30 uur thuis. We kookten om beurten, maar ik had echt geen zin als ik uit mijn werk kwam om meteen de keuken in te duiken, dus de maaltijden begonnen bij ons doorgaans om 18.30 uur behalve als mijn schoonmoeder kwam eten natuurlijk.
Sinds ik gescheiden ben (in 1979) is de avondmaaltijd langzamerhand verschovern naar op zijn vroegst 19.30 uur, maar doorgaans staat het eten pas tussen 20.00 uur en 20.30 uur op tafel.
Houden jullie je nog steeds aan dat patroon van om 18.00 uur aan tafel?