Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Lisa58
Hallo allemaal, Toen ik klein was deed mijn moeder een spelletje met een papiersnipper op de nagels van haar wijsvingers geplakt. Dan trommelde ze met haar wijsvingers op de rand van de tafel en zei een versje op. Het versje begon met “Er waren twee ????? De ene heette Jan, de andere heette Piet”.
Ik dacht dat er daarna nog een zin kwam maar weet het niet zeker, en daarna zei ze “ Ga weg Piet, ga weg Jan”
Terwijl ze dit zei gingen haar wijsvingers een voor een over haar schouder en gooide ze Jan en Piet zogenaamd weg, en legde dan haar middelvingers waar dus geen snippers op zaten op de tafel, zodat het net leek of Jan en Piet weg waren.
Verder weet ik alleen nog de zin “Kom terug Piet, kom terug Jan” waarbij de middelvingers weer over haar schouder gingen, haar wijsvingers weer op de tafel en terwijl ze nog iets zei wat ik niet meer weet, waren Jan en Piet op wonderbaarlijke wijze teruggekomen.
Ik snapte als peuter niet waar Jan en Piet dan waren gebleven en probeerde het zelf ook wel eens, maar de vastgeplakte J&P bleven hardnekkig op mijn vingers zitten, heel frustrerend.
Wie van jullie kent de ontbrekende zinnetjes van dit versje? Ik wil het zo graag aan mijn kleinzoon leren.
Gr. Annelies
Mijn buurjongetje is er nu nog te klein voor, maar ik zal hem onthouden.
) Hij rommelde iets met zijn duim waardoor het net leek of hij het langer en weer korter kon maken. 