Mijn lieve Sjarel

• 

  Channah

  19-11-2012 16:53

  Vanmiddag is mijn lieve oude katerman Sjarel met een heel klein beetje hulp van dierenarts Suzanne ingeslapen. Hij is 19 jaar, 4 maanden en 13 dagen oud geworden.

  Waarschijnlijk heeft hij opnieuw een hersenbloeding gekregen, net als op 19 februari, waar hij overigens vrij snel helemaal van hersteld was. En nu leek het er in eerste instantie op dat hij ook hier van zou herstellen. Gisteren was een dag van tussen hoop en vrees. Het ene moment was hij heel erg goed, en het volgende wankel en suffig.

  Vanmorgen heb ik een afspraak met de dierenarts gemaakt, natuurlijk met de hoop dat er nog iets voor hem te doen was zodat hij nog een tijdje bij mij kon blijven. Maar tijdens het onderzoek bleek dat er meer aan de hand was, zoals flinke ondertemperatuur. Hij was ook weer veel afgevallen. Toen Suzanne hem na het wegen op de behandeltafel zette liet hij zich heel raar op zijn rug vallen, waardoor we alledrie - er was ook een co-assistente - dachten dat hij al uit zichzelf ging. Dat maakte duidelijk welke beslissing ik moest nemen.

  Het is allemaal heel rustig en mooi gegaan. Sjarel werd op een donkerrood fluwelen doek gelegd. Ik aaide zijn hoofdje toen hij de eerste injectie kreeg. Hij viel bijna meteen in slaap. Een tweede injectie bleek niet nodig, hij was vanzelf al gegaan.

  Ik zal die katerman vreselijk missen, maar het is goed zo.
• 

  erik

  19-11-2012 17:21

  Jou kennende heeft Sjarel in ieder geval een erg goed leven gehad!
• 

  Sietse 45

  19-11-2012 17:50

  Channah jij hebt alles gedaan wat mogelijk was en Sjarel heeft een goed leven bij je gehad.

  Sterkte er mee.
• 

  Marjorie

  19-11-2012 18:20

  Heel veel sterkte gewenst met het overlijden van katerman Sjarel.
• 

  azalaia

  19-11-2012 21:34

  Ik lees net dit bericht en wat triest is dit. Ik denk dat Sjarel ‘op’ was en had hij niet veel nodig om voorgoed in te slapen. Ik heb dit al een paar keer met mijn honden gehad en ook nog met een hamster die in mijn handen is gestorven; ik was daar kapot van.

  Heel veel sterkte.

  azalaia
• 

  smurfke

  20-11-2012 08:17

  Ach, Channah , wat zul je hem missen die stoere oude Sjarel. Veel sterkte.
• 

  Channah

  20-11-2012 14:07

  Erik, Sietse, Marjorie, Azalaia en Smurfke,

  Heel veel dank voor jullie medeleven.

  Sjarel heeft inderdaad een mooi, goed en ook heel lang leven gehad. En hij heeft niet geleden, is enkel maar steeds suffer geworden, en dat in feite ook maar kort. Ik heb er vrede mee, maar ik ms hem wel heel erg.

  Donderdag wordt Sjarel begraven bij een goede vriendin.
• 

  azalaia

  21-11-2012 00:17

  Ruim 19 jaar is toch een groot deel van je leven die jullie samen hebben doorgebracht en je kan dan lezen en schijven met je dieren, ze zijn een (onder) deel van je gezin en behoren ook tot je gezin. Een gezinslid verliezen is nooit een prettige gebeurtenis, ook al is het een poes of hamster, want het leven van een hamster is net zo waardevol. Geen enkel dier is te vervangen, elk dier is uniek. Het goede van Sjarel z'n einde is dat de overgang van leven naar dood zo mooi en geleidelijk is gegaan, heel relaxed en respectvol. Daarom heb je er ook vrede mee, het is goed gegaan en goed zo. Ook aan zijn dood bewaar je toch een mooie herinnering.

  Als ik mijn honden nog eens moet laten inslapen, dan eis ik dat ze eerst een klein prikje in hun lijf krijgen in te slapen, net zoals dat bij een narcose wordt gedaan voor een ingreep, en als ze dan diep in slaap zijn het prikje met een hoge dosering morfine waarbij ze meteen hun laatste adem uitblazen. Dit is de beste manier om een dier in te laten slapen. Mijn vorige hond kreeg niet eerst een slaapprikje, maar eerst een prikje in een ader in haar achterpoot die behoorlijk pijnlijk was, want ze piepje het uit… .Ze werd wat suffig ervan. Dat was dan ter voorbereiding op de fatale prik die 5 minuten later ook in de achterpoot werd ingespoten. Maar zo wil ik het niet meer, geen lijden meer op het uur van de waarheid. Ik wil mijn honden ter beschikking van de wetenschap afstaan, dan hoeven geen honden hiervoor worden gefokt en doodgemaakt.

  azalaia
• 

  Channah

  21-11-2012 18:48

  Azalaia, de kater heeft niet de volle 19 jaar en 4 maanden bij mij gewoond, maar ik ken hem wel vanaf dat hij 6 weken was. Hij woonde eerst bij de buren. Door allerlei omstandigheden waaronder ernstige ziekte en langdurige ziekenhuisopnames heeft hij de eerste 4 jaar van zijn leven een aantal keren langdurig bij mij gelogeerd, en is uiteindelijk definitief gebleven toen hij ongeveer 4 jaar was.

  Vanmiddag is W., de betreffende de buurvrouw, op condoleancebezoek geweest. Dat was best emotioneel. Maar ook gelachen, waarop W.vertelde dat een Surinaams spreekwoord zegt dat de dood altijd een lach brengt. Dat vind ik een erg mooie gedachte.

  En wat je zegt: ieder leven is waardevol!
• 

  erik

  26-11-2012 16:36

  En, mooi afscheid en inmiddels weer enige geestelijke rust?: De dag dat Sjarel begraven werd kwam ik op 3 plaatsen waar een kat direct naar me toe kwam lopen (de laatste van het stel kwam op schoot tot grote verbazing van de “baas” want dat doet hij nooit). Dus ik moest steeds aan je denken.